İlk dişimizi 8 aylık olmamıza 8 gün kala patlatabildik. Utku'nun hiçbir şeyi zor olmadı. Doğduğundan beri kendi problemlerini kendisi çözdü :) gazını kendisi çıkardı, bir problemi olmadığı sürece kendi kendine uyudu, çoğu zaman öğretmeye çalıştığım şeyleri reddedip kendisi deneyerek öğrendi. Bir bakıma iyi oldu yürümeyi öğrenirken bile hiç düşmedi. Hemen her dönemeci kolayca döndü Utku.
Artık ilk dişimizi patlattığımıza göre "Diş Buğdayı" hazırlıklarına başlamak lazımdı. Şeker hamuru ile yapılan kurabiyelere bakıyordum uzun süredir. Doğum gününden önce denemeye karar verdim ve minimum malzeme teminini yapıp denemelerime başladım.
Kurabiye deneyimimden önce planlarımı, gerçekleştirebildiklerimi ve gerçekleştiremediklerimi paylaşmak istiyorum. İlk önce kurabiyeleri planladım, malzemeleri temin ettim. Sonra nerede yapacağımı ve kimleri çağıracağımı düşündüm. Baktık ki gurbetteyiz, çok az gelecek var bahçemizde yapmaya karar verdik. Sonra tariflere bakmaya başladım. İşimi şansa bırakmadım ve bir çok tarifimi sevgili Müge Hünerin blogu olan Hünerli Bayanlar dan seçtim. Malzeme listemi yaptım ve onuda bir kenara kaldırdım. Son olarak aslında en çok keyif aldığım şey süslerle ilgilendim. Hepsini kendim yaptım yarım yamalak program bilgimle :) Fena da olmadı. Eeee bir yerden başlamak lazım.
Alışverişler, sabaha kadar süs yapma çabaları, Mustafa'nın diş sıkıntısı ve birde iş eklenince çok yorucu geçti günler. Yaklaşık 2 hafta sürekli gece gündüz çalıştım bebeğim için. Son iki gün kurabiyeleri yaparım demiştim ama kabusum oldular :) Yine de sonuç çok güzel oldu. Arkadaş, eş, dost çok eğlendik. Diş buğdayımızdan arda kalanları paylaşmak istedim. Utkucuk büyüdüğünde resimlere gülümseyerek baksın, o günlerin hikayesi hiç unutulmasın diye.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder