40. Ay Şerefine

Anne olmak aslında başlı başına çok zor bir işken ben birde inşaatlarda çalışmaya çalışıyorum. Uzaktan kendime baktığımda ne başarılı bir anne nede başarılı bir iş kadını buluyorum. Tabii bunun çeşitli dış ve iç sebepleri var. Fakat bu arada bebeğim büyüyor. Zaman daralıyor!

Kıymetini bilemediğimiz günler saatler su gibi akıyor. Yavrucum 40 aylık olmuş ve ben bunu bugün fark ediyorum. Daha iyi okul arama daha iyi eğitim almasını sağlama gibi boş işlerle uğraşırken yavrumun asıl ihtiyacı olan sevgi güven duygusunu eksik bırakıyorum.

Evet bunların bugün fark ettim. Peki bundan sonra hayatımı değiştirip istediğim hayal ettiğim gibi bir anne olabilecek miyim?

Çok çok çok çok  üzgünüm ama sanmıyorum. Hayat zor ve su anda şantiyem için seramik yapıştırıcısı söylemem gerekiyor!

Ne yapmalıyım? Nerede dur demeliyim? Kafam çok karışık.

Tek bildiğim ilerde pişman bir anne olacağım.

Seni seviyorum yavrucum... 40. ayın kutlu olsun!!!